Article – Can the Pandemic create a new Architectural Movement?

Feature Article in Lifo  https://www.lifo.gr/culture/design/mporei-i-pandimia-na-gennisei-ena-neo-arhitektoniko-kinima Article Μετά την πανδημία έρχονται οι επιλογές. Το δίλημμα «επιβάλλομαι στη φύση ή συμβιώνω» είναι πιο ισχυρό από ποτέ. Μαζί με αυτό ακολουθούν κι άλλα: «Θα μείνω στην πολύβουη πόλη η θα φύγω για την εξοχή;», «Στα δύσκολα θα φροντίσω τον εαυτό μου και την οικογένειά μου ή θα πολεμήσω για το σύνολο;», «Θα ζω όλο και μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου online ή απαιτώ ποιοτική ζωή για το υλικό μου σώμα στον υλικό χώρο;». Σε βάθος χρόνου, θα μπορούσαμε ακόμα να φανταστούμε ότι οι άνθρωποι των πόλεων θα πολωθούν σε δύο φυλές, στους Ανοιχτούς και τους Κλειστούς, και ότι κάθε φυλή θα αναπτύξει το δικό της μοντέλο πόλης. Στις επιλογές αυτές, η θέση που θα πάρει ο καθένας μας, κάθε κράτος, κάθε πλατφόρμα της αγοράς και τελικά όλη η ανθρωπότητα θα καθορίσει το μέλλον. Η σχέση μας με τη φύση κατά τη διάρκεια της πανδημίας είναι διττή. Από τη μια, βγήκαμε στους υπαίθριους χώρους και αναζητήσαμε τα ελάχιστα κομμάτια φύσης μέσα στην πόλη. Μετά την πανδημία ο υπαίθριος χώρος θα είναι ακόμα πιο ανάρπαστος, ακόμα πιο αναγκαίος. Το περιοριστικό μοντέλο της πλατείας, του άλσους και της παιδικής χαράς θα επανεξεταστεί, καθώς θα χρειαστούμε ένα ζωντανό και πανταχού παρόν σύμπαν υπαίθριας ζωής στην πόλη. Ήδη δημιουργούνται στην Αθήνα νέες τυπολογίες δημόσιων χώρων που συνδυάζουν ή και συνδέουν. Καταλύτης των εξελίξεων στον σχεδιασμό του δημόσιου χώρου θα είναι το απελευθερωμένο από τη στάθμευση οδικό δίκτυο, που θα μπορεί να επαναπρογραμματιστεί με χρήσεις ζωής στην πόλη λόγω της επανάστασης στα ατομικά μέσα μεταφοράς και της σταδιακής, αλλά γρήγορης μείωσης του αριθμού των Ι.Χ. Αφενός, λοιπόν, εικάζουμε ότι το κέντρο της πόλης θα κατοικηθεί πιο εντατικά, θα υπάρξει έντονη μείξη χρήσεων, χώροι εύπλαστοι και ευπροσάρμοστοι για να τις φιλοξενήσουν, εφήμερη αρχιτεκτονική, κτίρια πράσινα, βιολογική μηχανική στις υποδομές, εξοικονόμηση πόρων. Από την άλλη, με την πανδημία αντιληφθήκαμε τη δύναμη ενός μέρους της φύσης, για το οποίο είμαστε ακόμα θηράματα. Αισθανόμαστε ανασφαλείς και επιζητούμε προστασία σε προσωπικά και ομαδικά μέσα αποστασιοποίησης, από τους ανθρώπους και τους άλλους ζωντανούς οργανισμούς. Αυτή η στάση, αντίθετα με την προηγούμενη, θεωρούμε ότι θα προκαλέσει την τάση ερημοποίησης των κοινόχρηστων χώρων, με τον διαχωρισμό των χρήσεων, τη μείωση των χώρων εστίασης και κοινωνικοποίησης, τη μετακίνηση της κατοικίας προς τα προάστια, την απομακρυσμένη εργασία και την online εξυπηρέτηση. Σε βάθος χρόνου, θα μπορούσαμε ακόμα να φανταστούμε ότι οι άνθρωποι των πόλεων θα πολωθούν σε δύο φυλές, στους Ανοιχτούς και τους Κλειστούς, και ότι κάθε φυλή θα αναπτύξει το δικό της μοντέλο πόλης. Στις επιλογές αυτές, η θέση που θα πάρει ο καθένας μας, κάθε κράτος, κάθε πλατφόρμα της αγοράς και τελικά όλη η ανθρωπότητα θα καθορίσει το μέλλον